Ik kom binnen bij een blotevoetenfeest. Ik ben vroeg. Ik ben al een tijd niet geweest, dus ik ben nog een beetje op mijn hoede. Ik heb al besloten dat ik niemand tegen mijn zin ga knuffelen, dat ik dan gewoon mijn hand uitsteek en zeg: “Hoi! Ik ben Mila”. Terwijl ik even rondkijk komt er lange man op me af met een glimlach en zijn armen wijd. Ik steek meteen mijn hand uit, maar hij blijft zijn armen wijd houden terwijl hij op me af komt. Voor ik het weet zit ik toch weer in zo’n knuffel tegen mijn zin. En ja hoor, ik voel dat hij er echt voor gaat staan, hij wil zo’n echte lange knuffel. Ik voel ook een hand aan de achterkant van mijn hart. Ik laat de knuffel los, voor zover dat gaat, ik maak mijn armen los van zijn lijf. Maar hij blijft me vasthouden. Dan zeg ik: “Ik houd niet van zulke lange knuffels met iemand die ik niet ken.” En hij laat me los. Hij slaakt een gilletje, een soort “Ooooooh!” en hij loopt snel weg. Ik baal. Godver! Tóch niet ad rem genoeg gehandeld, tóch geknuffeld tegen mijn zin.
Aaibare broek
Een half uur later zit ik op een kruk bij te komen. Even rust. Het is behoorlijk wennen voor me om weer ‘terug’ te zijn in deze scene. Dan komt dezelfde man weer langslopen. Hij zegt: “Wat heb jij een aaibare broek aan zeg.” Ik zeg: “Ja hè, heel zacht.” – omdat ik zo gauw niets anders weet te zeggen. Ondertussen denk ik: ‘Waaaaaaaaaaag het om mijn been aan te raken en aan mijn broek te voelen.’ Hij loopt eerst door, maar op de terugweg staat hij dan ineens vlak naast me met zijn hand al bijna op mijn bovenbeen, terwijl hij vraagt: “Mag ik even voelen?” “ Nou NÉÉ, liever niet!” Zeg ik luid en duidelijk. Ik voel een enorme pissigheid bovenkomen. Hij slaakt weer een gilletje: “Hoeeeeeeehoeeeee” en loopt weer door. Ik besluit dan dat als deze man weer dichter bij me komt, dat ik hem héél duidelijk ga vertellen dat ik hem niet meer in mijn buurt wil en dat hij voortaan maar met een straal van 2 meter om mij heen loopt.
Onveilig
Eenmaal thuis probeer ik vast te stellen waarom ik zo’n gigantische weerstand voelde op het feestje. En dan realiseer ik me: Het voelt gewoon knetter onveilig om daar te zijn. Er hangen daar voor mij onuitgesproken regels en wetten waar ik het totaal niet mee eens ben. Mensen gaan er allemaal vanuit dat iedereen die daar komt van knuffelen houdt. Héle lange knuffels naar mijn mening. Ze zijn toch vaak zeker 20 seconden langer dan een knuffel in de buitenwereld. Terwijl het de ‘conscious scene’ heet, valt het me op dat mensen zich helemaal niet bewust zijn van de verschillende behoeftes van mensen. Dat er niet even afgestemd wordt, met hun voelsprieten, of iemand wel open is voor zo’n knuffel. Ik voel daardoor ook dat ik continu on guard moet zijn om die knuffels op tijd te ontduiken. Het gaat namelijk retesnel.
Ik wil
Toevallig was ik die dag overdag bij een Wheel of Consent workshop van Jolien Daenen – Embodied Nature, waar ik assisteerde. De hele dag stond in het teken van oefeningen rond consent. Één van de oefeningen was: Rondlopen door de ruimte en dan voor iemand blijven staan. Begin dan je zin met: “Ik wil…” en zeg dan iets dat je wil met/van die andere persoon. Dat kan zijn: “Ik wil dat je mij over mijn rug kriebelt” , of “Ik wil doorlopen.” Of: “Ik wil jouw broek weleens aan om te zien hoe hij mij staat.” Eerst reageerde de ander er niet op. De ander kon kiezen om dan ook een “Ik wil…” te zeggen, of om door te lopen. In het tweede deel van de oefening kon je een verzoek doen aan degene die voor je stond:: “Mag ik..?” of “Wil jij..?” Dan kon de ander wel antwoord geven op jouw wens. Met een Ja of een Nee, geen uitleg. Het verzoek werd niet echt uitgevoerd, we oefenden alleen met het voelen en uiten van het verzoek en de Ja en de Nee.
Ik heb een keuze
Deze oefening voelde voor mij heel speels en leuk. Ik genoot ervan om te bedenken wat ik met/van de ander zou willen en ook om eerlijke antwoorden terug te krijgen. Bij een Nee dacht ik: “Hèhè, lekker helder. Een Nee.” Het was dan net alsof ik de ander ineens helderder zag, nu hij/zij eerlijk naar me was. Ik ontspande erdoor. Ik voelde gedurende de dag hoe ik meer en meer ontspannen raakte door deze oefeningen. En ik zag het bij de mensen in de groep ook. Ook al heb ik dit al heel vaak gedaan, iedere keer dat ik het oefen voel ik weer: ‘Ik heb een keuze!’ En ik kan vertrouwen op de grenzen van de ander. En dat is nu precies waar the Wheel of Consent over gaat. Het ontspande mijn zenuwstelsel, mijn lijf en mijn hele zijn.
Op mijn hoede
Het voelde dan ook als een enorm contrast om daarna op het blotevoetenfeest steeds bang te zijn dat er iets tegen mijn zin zou gebeuren. Daarnaast had ik het gevoel dat mensen het daar echt raar vinden als ik niet wil knuffelen, of mensen zo dichtbij wil laten. Ik voelde afkeuring van de man die tot twee keer toe gilde als ik mijn grens aangaf. Ik voel me niet meer prettig in zo’n omgeving waar niet goed afgestemd wordt en maar aangenomen wordt dat je met iedereen wil knuffelen.
Ongevraagd betasten
Ook in de tantrascene heb ik meer dan genoeg voorbeelden van onafgestemde situaties. Zo was ik laatst weer eens op een avond waar ook mensen uit de tantrascene waren. Mijn lief was ook mee, hij is totaal niet bekend in deze wereld. Ik was heel even niet bij hem in de buurt en toen ik omkeek, zag ik hem, van de voorkant, terwijl twee armen zijn borst en buik bevoelden. Er stond dus een vrouw achter hem die hem nogal intiem aan het betasten was. Hij keek nogal overrompeld. Ik schrok eerst en voelde daarna boosheid opwellen. ‘Hoe durft ze!! Wie is dat! What the fuck!!” Ik liep daarna naar hem toe en zei heel hard: “Zat zij nu helemaal aan jou?!?!” terwijl ze nog in de buurt was. Ik hoopte dat ze het hoorde. Achteraf dacht ik: Ik had gewoon naar haar toe moeten lopen in het moment en moeten zeggen: “Ja hallo, waar ben je mee bezig? Ik ben zijn vriendin en ik vind het heel vervelend dat je hem zo aan het aanraken bent zonder enige afstemming.”
Bespringen waar ik bij sta
Met mijn ex heb ik deze situatie echt héél vaak meegemaakt. Vrouwen die hem besprongen en mij niet aankeken, vrouwen die hem waar ik bijstond ineens gingen berijden op de dansvloer. Vrouwen die hem probeerden te verleiden om vreemd te gaan, etc. etc. Dat is ook de reden dat ik jarenlang niet meer op blotevoetenfeestjes kwam en al helemaal niet meer in de tantrascene. Er waren gewoon te veel voorbeelden van grensoverschrijdend gedrag. Ik voelde me er niet veilig en verlangde naar de ‘normale’ wereld waar mensen je gewoon een hand geven bij een eerste ontmoeting. Waar je elkaar knuffelt als je elkaar wat beter kent. Waar mensen niet zomaar aannemen dat het oké is om zo dichtbij je te komen. Ik voelde me niet goed bij de omgangsvormen die normaal lijken daar.
Open relatie is het doel
En wat ik nog het allervervelendst vind: Iedereen lijkt er vanuit te gaan dat je een open relatie hebt en dat het dus oké is om je vriend te versieren waar je bij staat. Hoe vaak ik dat al niet meegemaakt heb! En als je daar dan last van hebt? Dan heerst er het idee dat iedereen verantwoordelijk is voor zijn eigen pijn. Met andere woorden: ‘Ik doe lekker wat ik wil en als jij dat vervelend vindt, dan kan me dat vrij weinig schelen. Dan ‘gun’ ik je je proces’. Toen ik iemand een keer vertelde dat wij een monogame relatie hadden zei hij: “O, dat is toch oké, dat jullie daar NOG niet zijn.” Alsof een monogame relatie een tussenfase is en een open relatie het einddoel!
Niet zo conscious
Dus ook al noemt men tantra vaak ‘bewuste seksualiteit’, of ‘bewust relateren’, zo bewust vind ik het vaak allemaal niet. Ik ken geen scene die zo grensoverschrijdend en onveilig voor mij voelt als de tantrascene. Zo onafgestemd. En dat is mijn persoonlijke ervaring, misschien is dat voor jou heel anders. Soms noemen mensen mijn werk rond consent en aanraakspelletjes ‘tantra’. Laatst sloeg iemand mijn nummer op als ‘Tantra Mila’. Aiiiiii toen vlogen de griebels me over de graal. Als ik iets niet wil zijn is dat het wel. Maar dat komt door al die slechte ervaringen. Ik wil mensen juist laten ervaren hóe fijn het gevoel is dat je een keuze hebt. Hoe bekrachtigend dat is. Hoe belangrijk het is om met elkaar te oefenen met het uitspreken van je verlangens en wensen, los van of de ander het ook wil of niet. Hoe belangrijk het is om te oefenen met Nee zeggen, héél vaak en nog vaker, tot je voelt dat je op je Nee kunt vertrouwen. Want dan gaat je systeem ontspannen. En dán kan je pas voelen wat je WEL wil. Want je kan pas je verlangens voelen als je ontspannen bent en niet in de onveilige alerte stand zit.
De signalen van je lijf
Dus ik zou zeggen: oefen lekker met die Nee. En als je niet weet waar je kan oefenen? Ga eens naar een blotevoetenfeestje. Daar zal je volop de kans krijgen om te oefenen met Nee zeggen.
P.s.: Ik heb heel veel verschillende tantraleraren meegemaakt en ik ben op verschillende tantrafestivals geweest. Het énige tantrafestival waar ik heb gevoeld dat consent heel sterk aanwezig is, is het Tantric Joy Festival van Anna en Mark. Zij zelf zijn helemaal thuis in consent en er komen een aantal geweldige teachers die er hele goede workshops in geven. Ik heb me daar heel fijn en veilig gevoeld. Dus dat is een héle belangrijke sidenote die ik wil maken. Dat is ook de reden waarom ik daar zelf ook heel graag workshops geef en zo’n fan ben van Anna, Mark en hun festival.
0 reacties